วันพฤหัสบดีที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2554

นิทานยายซูซิ
















เรื่อง เพชรฆาตสีแดง

นายมาแล้ว มียักษ์ 3 ตา(แต่ตาสองข้างมองไม่เห็น)ออกอาละวาดชาวบ้านเสื้อแดงอย่างหนัก
ยักษ์ตนนี้มีวิชาจำแลงกายชั้นยอด คนมองไม่เห็น ฆ่าคนหรือสั่งฆ่าคน คนก็มองไม่เห็น

วันหนึ่งมีหนุ่มสาวคู่หนึ่งชื่อนางสาวอินเตอร์เน็ต กับนายมือถือ3 จี เดินผ่านมาในหมู่บ้านนี้
พวกเขามีแว่นวิเศษมองเห็นตัว ยักษ์3ตา เขาก็จัดการมัดยักษ์ตนนี้ด้วยเชือกไวไฟ บรอดแบนด์ Cbox
เฟซบุค วิกิลีคส์ สไกฟ์ อีเมล์ และภาพถ่าย ซีดี mp3 mp 4 จนมันดิ้นขลุกขลักๆ กลางลานหมู่บ้านเสื้อแดง

ชาวบ้านเสื้อแดงต่างๆ ก็รีบมามุงดูจนตาสว่าง แล้วก็เริ่มเถียงกัน
"กูจะฆ่าด้วยการเฆี่ยนด้วยผ้าไหมอันอ่อนนุ่ม และถ้อยคำสรรเสริญ"นายขวัญชัยพูดทั้งน้ำตานองหน้า
ฝ่ายยักษ์ได้ยินก็ร้อง่า "ดีมากๆๆๆ"

"ฉันจะฆ่ามันด้วยวิธีการที่การถูกกฎหมายและให้ยักษ์เป็นประธาน" นางธิดากล่าวด้วยความมั่นใจ
พร้อมชายตาค้อนแก่ชายชราที่ชื่อ สุรชัย แล้วกล่าวต่อว่า "เราจะแก้ข้อกล่าวหาของยักษ์สามตาในศาลยุติธรรม
ที่ยักษ์บังอาจกล่าวหาว่าเราล้มสถาบันยักษ์ ความจริงเรามีหลักฐานว่าเราไม่เคยคิดล้มยักษ์เลย" นางธิดาให้ความมั่นใจ

เหวง ตู่ เต้น วีระ กล่าวพร้อมกันว่า " พวกเราไม่ควรด่ายักษ์และควรเอายักษ์มาเลี้ยงไว้"
ยักษ์ก็ร้องว่า "โอดีมาก เราเห็นด้วย"

ฝ่ายนักศึกษากล่าวว่า "ต้องเอายักษิ์ขึ้นศาลประชาชน ตอนนี้ต้องหาทางจัดตั้งกิโยตินไว้รอเลย"
แต่ฝ่ายแดงเปลี่ยนระบอบคัดค้านว่า "ต้องยิงเป้า" ต่างก็เถียงกันไปมา


ฝ่ายยักษ์ได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจรีบเรียกให้นางธิดาและนายขวัญชัย ตู่ เต้น วีระ เหวงให้ช่วยเหลือด่วนด้วย
โดยบอกว่า พวกนักศึกษาเป็นแดงเทียม และสร้างความแตกแยก


นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า

1.ถ้าเถียงกันว่าจะฆ่ายักษ์หรือจะเลี้ยงยักษ์ แสดงว่า ขัดแย้งเรื่องยุทธศาสตร์ และเป้าหมาย
"ฝ่ายหนึ่งเห็นยักษ์เป็นศัตรู ฝ่ายหนึ่งเห็นยักษ์เป็นมิตร (ยักษ์ชอบ)"

2.ถ้าเถียงกันว่า "จะฆ่ายักษ์ด้วยกิโยติน หรือฆ่าด้วยยิงเป้า" แสดงว่า ขัดแย้งทางยุทธวิธี
(ยักษ์ไม่ชอบ เถียงกันเสร็จ ยักษ์ก็จะถูกนำตัวไปประหารชีวิตเหมือนกัน)

ส่งต่อให้แกนนำ นปช.รอ.ด้วย เขาอยู่ในคุกนาน ไม่ค่อยได้อ่านความเห็นที่แตกต่าง

*************************************************************
ได้นิทานเรื่องนี้จากอีเมล์จ้า....
ยามเย็นวันที่ 24 มีนาคม 2554
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ...เจ้ายักษ์สามตา
*************************************************************