วันจันทร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2556

ร้อน มีเย็นดับ..จับใจกับอุ่นและหนาว [เมื่อกวีศรีไทเทียบไหล่กวีซีไรต์]



"ร้อน" 

โดย เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

@ ร้อนไฟใต้ไหม้ลามที่ด้ามขวาน
ร้อนตำนานกร้านศึกจารึกสมัย
ร้อนที่ยังไม่ระงับไม่ดับไฟ
ร้อนที่รุมสุมไหม้ประชาชน

@ร้อนโกดังข้าวทำจำนำเน่า
ร้อนที่ยังสั่งเข้าข้าวปี้ป่น
ร้อนที่กินข้าวย้อมข้าวปลอมปน
ร้อนกระเป๋ารั่วจนขอดก้นคลัง

@ร้อนตัวเลขเงินกู้บู๊ล้างผลาญ
ร้อนเป็นล้านล้านทะลายขายความหวัง
ร้อนชาตินี้ใช้หนี้ชาติหน้ายัง
ร้อนเรื้อรังอาละวาดถึงชาติโน้น

@ร้อนกฎหมายร้อนร้อนไม่ผ่อนเพลา
ร้อนเหมือนเข้าเครื่องบังคับจับเต้นโขน
ร้อนปรองดองปองดูน้องปูโดน
ร้อนตุ้มเป๊ะเตะกระโถนโดนตะเกียง

@ร้อนอำนาจบาตรใหญ่ใช้บาตรทุ่ม
ร้อนเพราะอุ้มจงอางอย่างสุ่มเสี่ยง
ร้อนเพราะคอยแต่ฟังคนข้างเคียง
ร้อนเพราะไม่ฟังเสียงประชาชน!

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ 
พฤหัสบดี ที่ 28 มี.ค. 2556

******************** 

"เย็น" (เผื่อดับร้อนได้บ้าง...ครับ)

@เย็นจากปลายด้ามขวานงานคืบหน้า
เย็นด้วยวงเจรจาหาเหตุผล
เย็นด้วยรัฐเคียงข้างประชาชน
เย็นน้ำใจดั่งฝนช่วยดับไฟ

@เย็นมีจำนำข้าวรายได้เพิ่ม
เย็นเงินเติมกระเป๋าตุงทุ่งสดใส
เย็นภาษีขยายตัวจากภายใน
เย็นลืมตาอ้าปากได้แล้วชาวนา

@เย็นลงทุนครั้งใหญ่ใช้สร้างชาติ
เย็นความหวังเคยวาดสมปรารถนา
เย็นขนส่งทั้งบกน้ำกำลังมา
เย็นไม่เสียเวลาตั้งตาคอย

@เย็นแก้รัฐธรรมนูญเครื่องหมุนแล้ว
เย็นดวงแก้ว′ ธิปไตย ไม่เกินสอย
เย็นทุกข้อกล่าวหาล้วนหลักลอย
เย็นหิ่งห้อยจะส่องแสงด้วยแรงตน

@เย็นอำนาจนอกระบบต้องหลบหน้า
เย็นหางเครื่องอำมาตยายังสับสน
เย็นจับใจเพราะรับใช้ประชาชน
เย็นเพราะเดินบนถนนประชาธิปไตย

.................................
ณัฐวุฒิใสยเกื้อ 
กวีซีไพร่
...................

..หนาว..
หนาว ไฟใต้ในใจให้หนาวสั่น
หนาว ทั่วกันหวั่นไหวใครช่วยหนอ
หนาว ชีวิตหนาวร่างกายน้ำตาคลอ
หนาว เพราะรอผู้เยียวยาช่วยราไฟ

หนาว หัวจิตหัวใจในชนชั้น
หนาว เกินกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล
หนาว ด้วยมากดราคาข้าวร่ำไป
หนาว พอได้ราคาดีมีตัดรอน

หนาว เมื่อรัฐหวังลงทุนมุ่งชาวบ้าน
หนาว พวกสามานย์เตรียมเบรกหน้าสลอน
หนาว หนอหนาวความเจริญถูกริดรอน
หนาว หน้าร้อนอ่อนใจในอมาตยา

หนาว กฎหมายที่เป็นธรรมยังไม่ได้
หนาว สองในมาตฐานสันดานหนา
หนาว กฎหมายกดขี่เร้นเข่นประชา
หนาว ระอาผู้ว่าความอยุติธรรม

หนาว อำนาจบาตรใหญ่จนคุ้มคลั่ง
หนาว คอยหวังครอบอำนาจชั่งน่าขำ
หนาว กดขี่ปวงประชาพาระยำ
หนาว เพราะนั่งบนหัวคนชนธรรมดา.

โดยคุณ Ramawe, Friday at 10:45 AM



เป็นขวัญใจชาวประชา : เอาให้ฟ้ามันได้อาย


ขุนเขาบอก :
เป็นขวัญใจชาวประชา : เอาให้ฟ้ามันได้อาย

ข้าวทุกเม็ดเกษตรกรผู้สร้าง...ชาวนาถากถางเป็นนาว่านไถ
สารทิศกิจการทั่วไทย...ผืนนาผืนใหญ่ให้ข้าวพวกเรากิน
ธรณีนี่นี้ประเสริฐ...พืชผลกำเนิดเกิดเป็นทรัพย์สิน
ผองไทยได้ใช้ทำกิน...บนผืนแผ่นดินอยู่กินอย่างพอเพียง

มลังเมลืองเป็นเมืองกรุงใหญ่...แสนศิวิไลซ์เพราะใครหนอ
หล่อเลี้ยงอยู่อย่างเพียงพอ...เกษตรกรก่อบนความพอเพียง
เมืองใหญ่ใช้ผลิตผล...หล่อเลี้ยงชุมชนคนแดงคนเหลือง
ม้าลาต่างหาคนเมือง...เปลี่ยนจากฟันเฟืองเป็นเครื่องยานยนต์

รถยนต์ปะปนรถไฟ...ถนนสายใหญ่จากไพรหมอกหนา
รางคู่มุ่งสู่ประชา...แทนม้าแทนลาขี้ข้าจรดล
ขจรไกลส่งไปทั่วโลก...ผู้คนบริโภคผลิตผล
นำไทยไปสู่สากล...เมืองไทยจรดลสู่ AEC

เหมือนฟ้า.ส่งห่ามาเกิด...ผู้ปัญญาเลิศเกิดกิเลสตัณหา
ขัดแย้งหวังแบ่งนครา...แย่งกันกราบหมาแย่งประชาชี
ไอ้อีผู้มีความรู้...ขยับจากรูด่าปูผ่องศรี
สร้างรถไฟวิ่งไวมันไม่ดี...ขนต้นหอมผักชีโดนไอ้อีมันด่าทอ

ติเพื่อก่อห่า”พ่อง”มึงหรือ...ไม่พายสองมือเอาตีนราน้ำ
ด่าไม่พอเอา”พ่อง”มาคุกคาม...กูอยากจะถาม.ว่าเมื่อไหร่มึงถึงจะพอ
กินบนเรือนขี้รดหลังคา...ผลประโยชน์ชาวประชา.มึงยังด่าไอ้หน้าหอ
สากกะเบือเอาเกลือทาน่าจะพอ...สำหรับคนหน้าหอไอ้ดอ.รอ.วงมนทา

2ล้านล้านงบประมาณผ่านฉลุย...สมองหมาปัญญาทุยมันขุดคุ้ยไม่ได้ผล
แค่เห็บหมัดมันจ้องกัดดูดเลือดคน...ประเทศไทยจาราจลเพียงเพราะคนศักดินา
หลายล้านเสียงยังยืนเคียงรัฐบาล...ปกป้องปูจากภัยพาลอันธพาลคนกราบหมา
จงแข็งขืนยืนหยัดสู้เถิดปูนา...เป็นขวัญใจชาวประชา.เอาให้ฟ้ามันได้อาย......






ขอบคุณบทกวีที่งดงาม..ของขุนเขา
จาก http://www.dangdd.com/threads/%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D%E0%B9%83%E0%B8%88%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%8A%E0%B8%B2-%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%9F%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%A2.16211/